|
Serendipiteit
Het fenomeen van de toevallige wetenschappelijke
ontdekking.
In de industrie wordt dit fenomeen benut om het rendement
van R&D te verhogen. De wetenschappers blijven gericht
op het onderzoeksdoel en toevallige ontdekkingen worden
in een andere afdeling nader onderzocht.
De term serendipity (met de klemtoon op
di) is oorspronkelijk afkomstig van de Engelse schrijver
Horace Walpole (1717-1797) en wordt gedefinieerd als 'het
door toeval en schranderheid ontdekken van dingen waar niet
naar gezocht wordt'. Walpole baseerde zich op een oud sprookje
over drie prinsen van Serendib (de oude
Perzische naam voor Ceylon of Sri Lanka). Door hun vader
verbannen omdat ze weigerden hem na hun elitaire opvoeding
op te volgen, ondernamen ze een wereldreis. Tijdens deze
reis ontdekten ze door toeval en scherpzinnigheid juist
zaken waar ze niet naar zochten.
Pek van Andel heeft in het NRC van 24
april 2004 een recensie geschreven van het boek "The
Travels and Adventures of Serendipity: a study in Sociological
Sementtics and thr Sociology of Science (Merteon & Barber)
- Princeton University Press. Hier beschrijft hij serendipiteit
als het fenomeen van de toevallige wetenschappelijke ontdekking.
Hij had in het boek graag de mooiste definitie zien opgenomen
dat "Serendipiteit het zoeken is naar een naald
in een hooiberg en er uit rollen met een boerenmeid"
|
